Dit woningblok in de Oostenburgermiddenstraat is opgeleverd in 1853 en is gebouwd door de Vereniging ten behoeve van de Arbeidersklasse , naast Salerno de eerste woningbouw club, opgericht door Liberale heren. (Sociaal Democraten bestonden nog lang niet.)
Het is hiermee een van de eerste sociale projecten (naar Engels voorbeeld) in Amsterdam . (Planciusstraat in 1852 was eerste )
Het Oost-Indisch Pakhuis werd in 1720 gebouwd als ‘Het Nieuwe Magazijn’ , oftewel het Swaare Pakhuis van de VOC. Het fungeerde als opslag voor salpeter, suiker, katoenen garens, tabak, koffie en op de binnenplaats werfhout. ‘Swaar’ omdat de muren wel 70cm dik waren en ‘bekwaam eeuwen te staan’. Precies een eeuw later toen de VOC failliet was, werd het eigendom van de Marine. Het werd grondig verbouwd, het middenstuk verdween en er kwamen betonnen vloeren. Later werd het voor Werkspoor o.a. een stelplaats voor treinen en in 1996 verkocht als particulier vastgoed. Er kwam een geheel nieuwe houten dakopbouw op en het werd verbouwd tot appartementencomplex. Voor de uitgebreide geschiedenis, de talloze bijnamen en de nog geheel andere functies van het monumentale gebouw zie de website: Pakhuis Oostenburg, 300 jaar bewogen geschiedenis
Sloop Rijkskledings magazijn Oostenburg, op de achtergrond Pakhuis Oostenburg, 1984, foto Cary Markerink
Koffiehuis 't Hoekje, Oostenburgermiddenstraat, foto Ger Roowaan
Oostenburgermiddenstraat, jaren '50, foto Fam. Roowaan
Nieuwe Oostenburgerdwarsstraat
Touwbaan op Oostenburg
Oostenburgerpark, rond 1990, foto's Ger Roowaan
De Kogelbron in het Oostenburgerpark. Het kunstwerk is van de Duitse kunstenaar Christian Tobin. Door de kracht van het water blijft de ronde steen als het ware op de fontein drijven. Met de hand kan de steen aan het draaien gebracht worden.
Stork Werkspoor vanuit Oostenburger Middenstraat, 2000, foto Cary Markerink
De Bandenboot van Robert Jasper Grootveld, Touwbaanpark, 1992, foto Ron Teunissen.
Op de foto links hieronder de Bandenboot op zijn huidige plek.
Van Gendthallen. Presentatie boek over Werkspoor door burgemeester Job Cohen, 2002, foto's Henry Kloostra
Expositie in de Van Gendthallen, 2004, foto's Anke Brugman
De Werkspoorhal
In 2001 werd de Werkspoorhal tot Rijksmonument verklaard, gelukkig behouden dankzij de actie van de werkgroep Stork in de jaren 90. Dit industriële monument van de voorbije glorie van grootschalige machinebouw startte in 1826 als reparatiewerkplaats voor stoommachines maar ontwikkelde zich al snel tot de Koninklijke Nederlandse Fabriek van Werktuigen en Spoorwegmaterieel, in 1827 opgericht door Paul van Vlissingen. Rond 1850 was ze zelfs de grootste machinefabriek van Nederland en werd uitgebreid met de Van Gendthallen. In 1913 verhuisde een deel naar Zuilen en later naar de Cartesiusweg langs het Amsterdamrijnkanaal. Op Oostenburg begon men zich toen te richten op het bouwen van enorme scheepsmotoren, het maken voor rompen voor Fokker, carrosserieën voor autobussen, radiotelescopen en later de eerste experimenten met ultracentrifuges voor uraniumverrijking. (Zie op Wikipedia een prachtige reeks foto’s van alle producten van Werspoor). In de jaren 50 werkten er zo’n 5000 man. In 1954 fuseerde het bedrijf met Stork en later verdween de naam Werkspoor uit het concern. In 2020 is de hal volledig gestript en zal worden omgebouwd tot een mix van horeca en detailhandel.
In 2013 verscheen De Tostifabriek naast Roest aan de VOC kade.
"De Tostifabriek was een levende installatie over het wonder dat vooraf gaat aan het voedsel op je bord." Zo staat op de website van de Tostifabriek te lezen. Aldaar ook een mooi filmpje over dit project.
Werkspoorhal
Willem Parelstraat, Oostenburgervaart, 1992, foto Ron Teunissen
Bouw parkeergarage Oostenburg, 2019, foto Wabien Manschot
INIT gebouw Oostenburg, 2021, foto Heleen Verschuren